Człowiek na różnych etapach swojego życia doświadcza okresów przygnębienia i bezsilności. Uczucia te stanowią integralną część życia jednostki. Jednak, gdy smutek potęguje, wówczas nie należy ignorować pojawiających się emocji. Z czasem intensywność doświadczanych symptomów może narastać, pogłębiając zły stan zdrowia psychicznego. Zobacz, jakie objawy powinny być sygnałem ostrzegawczym i na jakie zachowania warto zwrócić uwagę. W poniższym tekście pomożemy Ci lepiej zrozumieć istotę zaburzeń depresyjnych.
Depresja – czym jest
Depresja to zaburzenie psychiczne silnie powiązane z subiektywnym odczuwaniem przygnębienia. Światowa Organizacja Zdrowia w kryteriach diagnostycznych określa zaburzenia depresyjne jako stany obniżonego nastroju, smutku i niemocy, które utrzymują się nieustannie przez minimum 2 tygodnie. Depresja wywołuje cierpienie i ból, zarówno psychiczny, jak i fizyczny (dolegliwości somatyczne). Objawy depresji nie zawsze są widoczne ,,gołym okiem”. Z tego też powodu rozpoznanie depresji może być trudne. Osoba doświadczająca tego stanu może przez długi czas oddalać od siebie racjonalne myśli i sygnały ostrzegawcze. Nierzadko nawet najbliżsi nie dostrzegają pogłębiającego się problemu u członka rodziny, a co za tym idzie, nie widzą konieczności pomocy.
Według najnowszych statystyk depresja to najczęściej występująca i diagnozowana choroba psychiczna XXI wieku. Dotyka ponad 20 milionów ludzi w różnych zakątkach świata. Oznacza to, że cierpi na nią co 10 człowiek na kuli ziemskiej.
Po czym poznać depresję? Jakich charakterystycznych symptomów nie należy ignorować? Depresja podobnie, jak inne zaburzenia psychiczne ma swoje charakterystyczne cechy, które stanowią sygnały ostrzegawcze.
Do najczęściej występujących objawów depresji zaliczamy:
- nieuzasadnione uczucie smutku;
- wzmożona płaczliwość;
- niska samoocena, poczucie winy;
- utrata radości życia;
- zaburzenia koncentracji;
- niepokój, lęki;
- stopniowa utrata zainteresowań i zaniechanie pogłębiania pasji;
- niemożność odczuwania przyjemności (zarówno emocjonalnej, jak i fizycznej);
- zaburzenia snu (nadmierna senność, ciągłe zmęczenie);
- niechęć do wykonywania obowiązków wynikających z życia prywatnego i zawodowego (np. prace domowe, zakupy);
- ograniczenie kontaktów towarzyskich do minimum, izolowanie się od otoczenia;
- zaniedbanie higieny osobistej;
- objawy somatyczne (zaburzenia apetytu, spadek masy ciała, problemy ze strony układu pokarmowego, utrata energii, bóle głowy);
- autoagresja;
- myśli o śmierci, myśli samobójcze, próby samobójcze.
Leczenie depresji
W leczeniu depresji stosuje się leki przeciwdepresyjne połączone z psychoterapią. Jeśli obserwujesz u siebie objawy depresji, ważne jest żebyś skontaktował się z lekarzem psychiatrą i/lub psychoterapeutą. Pomoc możesz uzyskać w każdej poradni zdrowia psychicznego. Ważne jest również wsparcie bliskich, szczególnie w przypadku młodych pacjentów, pozostających jeszcze pod opieką rodziców.
Bibliografia:
- Cleare A., Choroba afektywna jednobiegunowa (depresja nawracająca), [w:] Psychiatria. Sedno, red. P. Wright, J. Stern, M. Phelan, Wrocław 2005
- Jankowicz S., ,,Depresja wieku młodzieńczego – etiologia i obraz kliniczny’’, [w:] Zeszyty Naukowe Towarzystwa Doktorantów Uniwersytetu Jagiellońskiego. Nauki Społeczne, KUL, Lublin 2018 dostęp: Depresja wieku młodzieńczego – etiologia i obraz kliniczny (edu.pl)
- Kępiński A., ,,Melancholia’’, Wydawnictwo Literackie, 2014.