Zachowanie Twojego dziecka coraz częściej wzbudza Twój niepokój? Kilkulatek, uczeń lub nastolatek stał się apatyczny i wycofany albo wręcz przeciwnie – jest nerwowy, a nawet agresywny? Jeśli cokolwiek niepokoi Cię w zachowaniu Twojej pociechy, warto skonsultować sytuację z psychologiem.
Kiedy udać się z dzieckiem na konsultację psychologiczną?
- Zmieniło się zachowanie dziecka, które coraz częściej jest smutne, apatyczne, lękliwe lub wycofane. Bywa nerwowe, wybuchowe lub agresywne.
- Dziecko nie chce brać udziału w życiu rodzinnym ani rówieśniczym.
- Dziecko lub nastolatek nie chce chodzić do placówki edukacyjnej – przedszkola lub szkoły.
- Pogorszyły się oceny dziecka i brakuje mu motywacji do nauki.
- Dziecko nie radzi sobie z trudnym wydarzeniem – np. rozwodem rodziców lub śmiercią bliskiej osoby.
- Dziecko nie chce przebywać bez rodziców, boi się oddalenia od opiekunów do tego stopnia, że odmawia chodzenia do szkoły lub przedszkola, unika kontaktu z rówieśnikami.
- Dziecko lub nastolatek zbyt dużo czasu spędza przed urządzeniami elektronicznymi, takimi jak komputer, telefon, tablet czy konsola, zaniedbuje swoje obowiązki, życie rodzinne i kontakty z rówieśnikami.
- Nastolatek sięga po używki.
- Na ciele dziecka widzisz ślady po samookaleczaniu.
- Z jakichkolwiek innych powodów niepokoi Cię zachowanie Twojego dziecka.
Jak przebiega konsultacja psychologiczna dzieci i młodzieży?
Pierwsze spotkanie z psychologiem odbywa się zawsze z rodzicami albo opiekunami prawnymi dziecka lub nastolatka. Współpraca specjalisty z osobą małoletnią jest bardzo ważna dla właściwego postawienia diagnozy. Konsultacja psychologiczna dziecka rozpoczyna się od rozmowy na temat trudności dziecka, a także tego, jak dziecko funkcjonuje na co dzień. Dialog dorosłych ze specjalistą pozwala zrozumieć opiekunom, jakie trudności spotyka młody człowiek w codziennym życiu i jak mogą mu pomóc je pokonać.
Kolejne spotkania koncentrują się na rozmowach i zabawach psychologa z dzieckiem, w trakcie których specjalista może przyjrzeć się sposobowi, w jaki funkcjonuje mały pacjent. Psycholog dba o to, aby dziecko w gabinecie czuło się bezpiecznie.
Konsultacja psychologiczna kończy się przedstawieniem rodzicom wyników obserwacji psychologicznej, a także ewentualnej diagnozy i wskazaniem dalszych ścieżek – np. psychoterapii dzieci i młodzieży albo potrzeby pogłębionej diagnozy np. z udziałem lekarzy specjalistów.
Warto wiedzieć, że dzieci i nastolatkowie, którzy nie ukończyli 16-go roku życia, mogą rozpocząć psychoterapię wyłącznie za zgodą obojga rodziców lub opiekunów prawnych. Młodzież po ukończeniu 16-u lat musi zgodzić się na udział w psychoterapii.
- mgr Marta Kania – psycholog, w trakcie szkolenia psychoterapeutycznego prowadzonego przez Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego (konsultacje i wsparcie psychologiczne dla niemowląt i dzieci poniżej 7-go roku życia, konsultacje i terapia psychologiczna w modelu rozwojowym dla dzieci ze spektrum autyzmu).
- mgr Julia Adamczyk – psycholog, w trakcie szkolenia z psychoterapii poznawczo-behawioralnej w Centrum Terapeutyczno-Szkoleniowym „Ter-cognitiva” w Krakowie (konsultacje i wsparcie psychologiczne dla niemowląt i dzieci poniżej 7-go roku życia, konsultacje i wsparcie psychologiczne dla młodzieży).
- mgr Natalia Kuc – psycholog, w trakcie szkolenia z psychoterapii poznawczo-behawioralnej w Centrum Terapeutyczno-Szkoleniowym „Ter-cognitiva” w Krakowie (konsultacje i wsparcie psychologiczne dla młodzieży od 12-go roku życia).
- mgr Aleksandra Czuryszkiewicz – psycholog, w trakcie szkolenia psychoterapeutycznego w nurcie psychodynamicznym (konsultacje i wsparcie psychologiczne dla młodzieży od 16-go roku życia).
- mgr Emilia Weremko – psycholog, specjalista terapii uzależnień w procesie certyfikacji, psychoterapeuta w trakcie szkolenia psychoterapeutycznego prowadzonego przez Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego (konsultacje i wsparcie psychologiczne dla młodzieży od 16-go roku życia).